De vrede van Munster maakte in 1648 officieel een einde aan de 80-jarige oorlog. Bij deze vrede had de Bisschop van Munster enige bezittingen in de Achterhoek moeten prijsgeven waarop hij aanspraak maakte. Daar was hij nogal verbolgen over. Reden om in 1665 met zijn troepen in Twente binnen te vallen. In
korte tijd bezette hij grote delen van Overijssel, Drenthe en Groningen. Het duurde twee jaar, met hulp van anderen, om hem te verslaan.
Zes jaar later, in het rampjaar 1672 (weet u nog van school?) weet de Bisschop van Münster een verbond te sluiten met de Bisschop van Keulen, Frankrijk en Engeland. Weer valt hij Twente binnen en bezet heel Overijssel. Deze keer duurt het langer om Bernard van Galen, of “Bommen-Berend” zoals hij genoemd werd te verslaan. In 1674 wordt er vrede gesloten en deze keer is het definitief. Er worden per dorp lijsten opgesteld van de schade die is aangericht in deze oorlogen. Uit de lijsten van Enter blijkt o.a. dat boeren en schippers op grote schaal werden ingezet voor het vervoer van troepen en materieel van hier naar het Munsterland.
De weduwe Exo die aan de Regge woonde klaagt: “dewijl zij aan de riviere woont, is haar door troepen, de stroom met schepen opkomende alles ontnomen in huys en schoppen”. Zo zullen er meer zijn geweest. Vooral de Enterse schippers moesten vele tochten maken van Zwolle, Zwartsluis en Hasselt naar de Oosterdorper watermolen bij Haaksbergen waar de tocht verder met wagens ging.
Vervolg de geschiedenis van Enter met Bevolkingsgroei en het Markestelsel.